05.12.2023
Сьнежань-сон, кавэрня забыцьця,
Цішыня-дыханьне –
Нейчы “Я”
Сам-на-сам паветрам-мітусьнёй
Абыноч спрачаецца
З “сабой” …
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
05.12.2023
Сьнежань-сон, кавэрня забыцьця,
Цішыня-дыханьне –
Нейчы “Я”
Сам-на-сам паветрам-мітусьнёй
Абыноч спрачаецца
З “сабой” …
щоб нарешті
розквітнути
фіалкою. (Максим Кривцов)
Песьняй над ворывам сон разьліецца
Зь вясновым крылом…
Чуеш?
Уразьнік на золку шапоча
Пялёсткамі слоў…
08.01.2024
Імаверна
Ўсё марна, і “мы” – галаграма:
We run to stay…
Гэты сон –
Мая ваба, збавеньне й драма:
One and the same…
30.11.2023
не - гэта толькі сон (c)
Ў лістападаўскі сон схавацца,
Ізь ім
Паляцець…
Адылі зьледзянець і сьмяяцца
Ды
Звар’яцець.
30.11.2023
10.11.2023
Калі мяне накрые сон
саянам-прасьціной,
Сьвятлом атуліць цела сьнег,
паветранай вадой
Размые цень, і толькі птушкі з попелу
радкоў
На міг няўмысьля словам дотыкаў
збунтуюць дол.
Жоўты камяк прыпыніўся на міг,
па-над долам
Вежамі люстры панесьлі сьвятла
адбіцьцё…
Мара чароўная, “Я” табе сьніцца, спатоля,
Прымірсны водблесь жыцьця, бы яго
й не было.
“Мы”
–
Птушкі ўяўныя
Дзьве
Ў “анідзе” …
Кахаю Цябе…
03.07.2023
Ў несканчоным імкненьні
зданьнёвым “Мы” – госьці…
Нарадзіўся – памры: чораў, глеба ды косьці…
Покуль Куля зьвярнецца на сонечны
бок,
Цемрадзь tempo
зайграе – дамоўка і плот…
Ў векавечным марцьвеньні-чаканьні
“Мы” – хтосьці:
Каляровыя плямы надзеі і злосьці…
Самахоць прысьпяшаем быцьця
калаўрот…
Толькі ў кождым імгненьні Каханьня
“Мы” – Бог.
13.07.2023 “Мы” – Бог
Страціла істасьць
І колеры, й хформы…
Толькі паэзія –
Музыка вольных…
Мо жыў і птушкай –
Куляй зямною…
Але ў кождым з жыцьцяў
“Я” быў з “Табою”…
29.06.2023
Хацеў ба нагадаць, што Паэзія ёсьць прыгажаством. Дык жа няма патрэбы запаскуджваць яе. Няможна перамагчы бруд, памнажаючы яго. Лацьвей пільнавацца гэтае дарогі. Калі будзе нашае слова прыгожым і добрым - будзе й Добрае й Прыгожае й мы здабудзем Свабоду. Ня тую Свабоду, што ў матэрыяльным, але тую, што ёсьць Свабодаю Духу, Чысьцінёю й Сьвятлом.
Сонца ізноўку ўзыходзіць над (новай
парашай) Нашай Зямлёю;
Вабіць прасторы чароўнай (хлорка
і мача) Пяшчота і Пах …
Краю мой – чуцьцяў вятрыска ў (бэтоннай
падлозе) Дзіцячай Далоні…
Сонца, схаваўшыся ў дол,
прачынаецца ў (стукачах і здрадніках) Нас…
09.05.2023
Ўсё хаваецца ў дол…
Па асноведзі чорнай
Плыве
Й распускаецца вечар…
Толькі неба вакол
Жыве…
І “Я”
Зачарованы квецьцем…
21.03.2023
Пераклады маіх вершаў на Гішпанскую мову у межах праекту
***
Lo perderás todo salvo la palabra…
Cuando todo
estalle,
Y cambie su
rumbo la Tierra,
Del
esplendor perenne
El mundo oirá la voz primera…
El último
superviviente
Oirá el
susurro quedo
***
Cada uno da
una letra, un verso…
Que se haga
la guerra,
Y llore
alquitrán el cielo.
Nuestras
letras: un mensaje entero…
Que el
fondo no venga,
Una isla haremos.
***
Todos los
días sin parar
Humea el
crematorio de campo,
Y se hace
cola
Para la tumba-invernadero…
Susurrará
encantado
Lo que
quema:
„Os
„salvaremos“
–
404.
***
Translation by © Ángela Espinosa Ruiz
https://freeallwords.org/dzianis-maciesa/
Turtle is truth…
Wheels within wheels –
Turtle is truth…
Why are we out here?
Навошта мы тут?
17.04.2023
Распускаецца ўчора,
Заблутаўшы ў несканеччы…
Усё – сон,
А ў ім супакой…
Абыноч толькі шолах
Гукае ў коміне печы…
Нейчы сьцень
Пачуваецца “мной”…
03.04.2023
08.03.2023
Мне вашае “правды” ня трэба,
Ці пекла вас вабіць ці “ад”…
Хай гноем зьвярнецца ў глебу
Апошні забіты “солдат”…
Свабода вышэй за “победу”,
Жыцьцё – не бядота і страх…
Калі й ісьці, то па Небу,
Калі й паміраць, то як птах…
Калі навет усё ўяўнае ў мяне забраць,
Я ведаю, што тут буду рабіць:
Выходзіць на двор і карміць галубоў...
01.02.2023
14.07.2022
Мікраць-сон,
небыцьцё…
Толькі словы-чароды
пахаў,
Што сьпявае Жыцьцё,
Ёсьць назовы
пачуцьцяў-птахаў…