Пабачымся зноў

чароўнай стужкай

неба засьціць лёт буслоў

пабачымся зноў?

ДЗЕСЬЦІ ТАМ

 

02.01.2022

 

цыкл ІЛЮЗІЯ

 

Людзі хто моўчкі,

Хто з крыкам,

Зьнікаюць –

Часу туман.

 

Фота зьмяняюцца

І паміраюць –

Дзесьці там

І я сам…

Твае Пацалункі

22.01.2022
 
Гукі нотавых спрэчак…
Трэскат сьвечкі сьвятла й думкі…
Забяры мяне, вечнасьць,
Я хацеў ба пазбавіцца сну,
Імгненьні свабоды –
Твае пацалункі…
 
Ў кожнай з мараў вясна,
Ў сьвеце красак абдымкі – пачуцьцяў гатункі…
Я гатовы бясконца слухаць
Шэпат роскі на золку,
Імгненьні ў кроку да сонца –
Твае пацалункі.

 

МЫ Й ЁСЬЦЬ БОГ

       Што б ні было,

Жыцьцё ня зьменіцца

Й не замарудзіць ход…

Сусьвет ня зьнікне,

Зоркі, як і сёньня,

Будуць ладзіць карагод…

Было б сьвятло,

Нас не зламаюць

Болю полымя й астрог…

Мы парасьцем з насеньня

Будзем зноў і зноў з’яўляцца

Ў гэты сьвет, бо

Мы й ёсьць Бог.

Штучны Сьвет

 

12.12.2021

 

Штучныя сьцены й

Штучны сюжэт...

Штучныя ўсе мы.

Штучны ўвесь бачны сьвет.

Дом Мой

 15.12.2021

А за нашым вакном

Пусьціня прасьціной,

Белай, зьмерзлай, вадой,

Дзе ня знойдзеш спакой –

Дом

Мой.

Я хацеў ба застацца тут...

 

16.11.2021

 

Я хацеў ба застацца тут –

Дух мой шэпча нясьмела ў вершы…

Хай на некалькі дзён, ці мінут…

Калі разам, ці ёсьць Вышэйшы?

 

Я хацеў ба пакінуць тут

Пра сябе ўспамін лепшы…

Мне сусьвет дае новы маршрут,

Толькі Наш быў усё ж першы…

Надзея...

 

13.11.2021

 

Надзея…

Я проста хацеў ба верыць

Сэрцам…

Складана бывае

Сагрэцца,

Зьнікае рэальнасьць, і толькі

Месяц

Маўкліва на нас паглядае,

Зьнічкі,

Як сьвечкі, згараюць,

Мо гэта й ёсьць водблескі Раю?

Ноч сыходзіць,

І я ўсьлед за ёй зьнікаю…