АДЗІН

 

Сном прыбіраецца горад няўлежны:

Рух, мітусьня, пыл і гукі машын –

Ўсё распускаецца ў мгле, паняверкаю

Зьзяюць вітрыны аблудных сьвятынь.

Я не хаваюся ў сьценах бясьпечных –

Штосьці шукаю ў бязьлюдзьдзі цішынь.

Ў час, калі сонца згасае, зьнікаюць і межы

Уяўнага.

І Ты ня сьпіш.

Адзін.

ГОРАД

 

Гэты горад – мой боль, анікім не пачуты –

Абышоў цябе безьліч разоў,

Не знайшоў ані сноў на зямлі,

І пакінуў сябе у вагні тваіх путаў.

Гэты горад – мой шлях зь ніадкуль у нікуды –

Вырві з вуліц прыблудны назоў,

Што п’е з рэк тваіх кроў, і жыві,

Як апокрыф, бязмоўна міжмор’я цудам.

(c) фота Дзяніс Мацеша, 2025

ТАМ, ДЗЕ НІХТО НЕ ЖЫВЕ

 

Там, дзе ніхто не жыве

 

Вечар сьцірае твой сьлед,

І, па-за тым сном,

Дрэвы размаўляюць са мной

Праз паўпразрыстае шкло.

 

Памяць – адбітак у мгле,

Нам не стае слоў.

Там, дзе ніхто не жыве,

Я й пабудую свой дом.

08.09.2025

фота: Дзяніс Мацеша (c)

"Я" ПРЫЕХАЎ

Ў гэтай ілюзіі сну

Où va-t-on?

Толькі рэха…

Спыніся недзека тут –

„Я” прыехаў.

фота: Дзяніс Мацеша (c)

ГЭТА Й ЁСЬЦЬ Я

 

Калі я падумаў пра паэзію,

„Я” знайшоў Паэзію,

Калі я падумаў пра музыку,

„Я”  спазнаў Музыку –

Гэта й ёсьць Я,

А ўсё астатняе – сьмерць.

30.06.2025

ДАРОГАМІ СНОЎ

 

Дарогамі сноў – несканчонасьці кола:

Мінае усё, толькі неба даўжэй.

Вяртаецца зноўку да ночы і горад –

Закончыць свой круг і прачнуцца ў „далей”.

27.04.2025

Фота: Дзяніс Мацеша (С)

ТВАЁ ЦЯПЛО

 

Няхай дачасны Сьвет,

І мы ў ім паміраем,

Я бачыў усё:

Як птушкі ў гнёзды

З долу забіраюць

Тваё Цяпло.

19.04.2025

Гэта й ёсьць "Я"

Ты скуль, дзеячасе дарог?

Паэтыка мовы - Зямля.

Пішы за радочкам радок -

Гэта й ёсьць "Я"

фота Дзяніс Мацеша(С)

 

THE BIRD SET FREE

 

фота Дзяніс Мацеша

Страляеш? Страляй. Толькі „Я” – гэта Ты.

Імгненьне –

І сон пусты.

Няма анікога нідзе, не заві –

Пачуеш:

The bird set free

Фота: Дзяніс Мацеша (С)

МОНАП'ЕСА

 

Прастора спакою часовага дому,

Самота ў блуканьні між ценяў і кніг.

У гэтае п'есе забілі актора,

І той існуе па-за думкамі ўслых.

14.01.2025

Фота: Дзяніс Мацеша (С)

НІШТО

 

Кожды шукае адметы сваёй прысутнасьці –

Люстэрка ж уяве як тое-ж шкло,

Колькі ў яго не глядзі – не ўбачыш ані – пустка,

Адбітак ценю, ды й той – „нішто”

17.12.2024

СЬНІ

 

Забытыя меньні ў начоўках-улоньні –

Складаюцца ў словы

Нячутныя „сьні”…

На здымку мінулага молыні промні

Зьбіраюць у „сёньня” –

Насланьне Зямлі.

20.11.2024

А МОЖА

 

А можа гэта ўсё й няпраўда –

Меньні-займеньні. Пра што? Аб чым?

Можа не было „ўчора” ды й ня будзе „заўтра”

Можа „Я” й ня быў „Ім”.

У-СНЫ

 

У-сны

 

Пластыка формаў у-сноў:

Ускруціць, узьняцца

Гэта гульня ў Нас з Табой

І мэдытацыя…

31.10.2024

ВОСЕНЬ?

 

Круг калаўроту ў прасторы самоты –

Можна уроіць быцьцё ці сасьніць…

Лісьце няўтомна шугае балотам

І не змаўкае – шашчыць і кпіць.

21.10.2024

Фота: Дзяніс Мацеша (С)

„Я” – толькі вецер

 

 

Цешуся з сноў нерэальнасьці хворай,

Слухаю неба й сонечны біт.

У бездакорнае яве-прасторы

„Я” – толькі вецер, а музыка – міт.

08.10.2024

МОЙ "Я"

 

Бывай, мой „Я”,

Бывай.

І не было ані дня,

І не было ані мгненьня

Бяз нас.

25.09.2024

Фота: Дзяніс Мацеша (С)

ДХАРМА

 

 

нарадзіўшыся

ты ужо паміраеш

адыліж Дхарма

19.05.2024

ПЕРШЫМ...

 

Адкінуўшы ўсе „чаму”,

Збочыць на тую-ж сьцежку,

Узорыцца ў цішыню –

Убачыць: Ты ня быў першым…

01.07.2024

І САМ БЫЎ ТАКІ

 

 

Падобны да гэных актораў,

Бо, пэўна, і сам быў такі:

Ствараюць пакутліва гора,

А неба клянуць за грахі.

18.04.2024