Runanubandha
Ці рэкі спадаюць у дол, ці
імкнуцца ўгару?
Чым ёсьць “Мы” ў “сягоньня” й ці будзем заўтра?
Пытаньні зьяўляюцца ў кождым
імгненьні, “Жыву”,
Дапокуль жывая Runanubandha
21.05.2023
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
Runanubandha
Ці рэкі спадаюць у дол, ці
імкнуцца ўгару?
Чым ёсьць “Мы” ў “сягоньня” й ці будзем заўтра?
Пытаньні зьяўляюцца ў кождым
імгненьні, “Жыву”,
Дапокуль жывая Runanubandha
21.05.2023
Хацеў ба нагадаць, што Паэзія ёсьць прыгажаством. Дык жа няма патрэбы запаскуджваць яе. Няможна перамагчы бруд, памнажаючы яго. Лацьвей пільнавацца гэтае дарогі. Калі будзе нашае слова прыгожым і добрым - будзе й Добрае й Прыгожае й мы здабудзем Свабоду. Ня тую Свабоду, што ў матэрыяльным, але тую, што ёсьць Свабодаю Духу, Чысьцінёю й Сьвятлом.
Сонца ізноўку ўзыходзіць над (новай
парашай) Нашай Зямлёю;
Вабіць прасторы чароўнай (хлорка
і мача) Пяшчота і Пах …
Краю мой – чуцьцяў вятрыска ў (бэтоннай
падлозе) Дзіцячай Далоні…
Сонца, схаваўшыся ў дол,
прачынаецца ў (стукачах і здрадніках) Нас…
09.05.2023
Ўсё хаваецца ў дол…
Па асноведзі чорнай
Плыве
Й распускаецца вечар…
Толькі неба вакол
Жыве…
І “Я”
Зачарованы квецьцем…
21.03.2023
Пераклады маіх вершаў на Гішпанскую мову у межах праекту
***
Lo perderás todo salvo la palabra…
Cuando todo
estalle,
Y cambie su
rumbo la Tierra,
Del
esplendor perenne
El mundo oirá la voz primera…
El último
superviviente
Oirá el
susurro quedo
***
Cada uno da
una letra, un verso…
Que se haga
la guerra,
Y llore
alquitrán el cielo.
Nuestras
letras: un mensaje entero…
Que el
fondo no venga,
Una isla haremos.
***
Todos los
días sin parar
Humea el
crematorio de campo,
Y se hace
cola
Para la tumba-invernadero…
Susurrará
encantado
Lo que
quema:
„Os
„salvaremos“
–
404.
***
Translation by © Ángela Espinosa Ruiz
https://freeallwords.org/dzianis-maciesa/
Калі навет усё ўяўнае ў мяне забраць,
Я ведаю, што тут буду рабіць:
Выходзіць на двор і карміць галубоў...
01.02.2023
14.07.2022
Мікраць-сон,
небыцьцё…
Толькі словы-чароды
пахаў,
Што сьпявае Жыцьцё,
Ёсьць назовы
пачуцьцяў-птахаў…
17.10.2022
Мрэе лес…
Там, дзе месяц і сон
Па-над целам ракой -
Супакой…
“Я”
Жывы…
Палымее пяшчота
Й пошугаў рой,
Я з Табой…
25.08.2022
Мы – ня тая любоў,
Што да неба імкненьне
Й Раю чаканьне,
Мы – Паветра й поўныя
Чуцьцяў Свабоды
імгненьні –
Сьвятло і Каханьне.
29.07.2022
У тумане няпомным ня
бачныя твары,
Хомар белы ліецца са
страчаных душ…
Мне бракуе спрамогі пазбавіцца хмары –
Пачынаю шукаць неба ў
адсьвеце з луж…
07.06.2022
Я сказаў:
Гэта сон.
Адказала:
Ілюзія сну...
Я шукаў
Не жыцьцё.
Мы шукалі
Мэлёдыю
Нашага сну...
13.06.2022
Лес замоўк,
Распусьціўся і зьнік…
У пачуцьцях
Нябачная схова…
То ба то
Ўсьміхаецца
месяц-грыбнік…
Час спыніўся –
Зьмяняецца Мова…
23.05.2022
Сэрцам пачутыя словы:
Блізкія, новыя…
Мова Наша – пачуцьці
Бязьмежныя,
каляровыя...
Наша Мова – Жыцьцё!
І Мы Сьвятлом поўныя.
25.04.2022
Я не жадаю жадаць,
Жаданьні спыніць…
Калі ж адчуваю цябе
побач –
Хачу "БЫЦЬ"…
05.01.2022
Сёньня прысьніліся
Хвалі –
Неба
Й птушкі белыя –
Звалі
Ў ноч –
Несканчо́ны прастор,
Сёньня жывы –
Да зор.