А можа гэта ўсё й
няпраўда –
Меньні-займеньні. Пра
што? Аб чым?
Можа не было „ўчора” ды й ня будзе „заўтра”
Можа „Я” й ня быў „Ім”.
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
А можа гэта ўсё й
няпраўда –
Меньні-займеньні. Пра
што? Аб чым?
Можа не было „ўчора” ды й ня будзе „заўтра”
Можа „Я” й ня быў „Ім”.
Паэзія
Усьмешкай-збавеньнем разьліцца
з дыханьнем,
Сагрэць
разьвітальна-спакусьлівым сном,
Адыстар гальлё
ўзысьці песьнятворам
Цьвісьці як Каханьне
– сьвятлом па-над тлом…
фота (c) Дзяніс Мацеша
Я - Мова
Я –
Толькі слова ў цішыні,
А слова –
Гукі ў вышыні
Пачуцьцяў –
Мова…
Я –
Бліскаўка ўдалечыні,
А Мова –
Сьлед у цішыні,
А сьлед –
Размова…
17.10.2021
Проста быць тут…
Забыцца на ўсё
І зьнікнуць,
Зьліцца зь сьвятлом, і,
Распусьціцца ў бязьмежжы
Блакітным агнём…
Проста жыць,
Не зламіцца,
Ісьці наперад,
Гучней,
Ярчэй гарэць,
Не стаміцца,
І, не забыцца ,
На досьвітку,
Лепшым з сваіх сябе
Запомніцца й прысьніцца…
12.12.2021
Штучныя сьцены й
Штучны сюжэт...
Штучныя ўсе мы.
Штучны ўвесь бачны
сьвет.
09.12.2021
Я бягу ўсё хутчэй,
шыбчэй,
Разумею –
Не пасьпяваю…
Ззаду бездань
бяссонных начэй,
Не трымай мяне!
Я адчуваю…
21.10.2021
Мы ня бачым жыцьцё,
Праляцім толькі ўздоўж…
Існуем, нібы сьлед на вадзе,
Што пакінуў дождж…
18.10.2021
Крокі нячутныя…
Ціхія гукі…
Адчуваю – жыву…
Рэзананс на вадзе…
Ледзь кранаюць паветра рукі…
Сьлед на мяккім пяску…
14.10.2021
Густы шэры туман
Бы працяг нашых сноў…
Ён, хаваючы бруд і пакуты,
Зафарбуе аблокамі сьцены нашых дамоў…
Пакіньце сабе
Сваё чорнае сонца.
Я той, хто брыдзе
Па дарозе адзін...
Праз літары й слова
Блукаю бясконца,
З свабодаю ў кожнай
З пражытых хвілін...
26.09.2021
Неба чыстае,
Як жывое,
Паветра празрыстае
Побач з табой,
Маёй зямлёй,
Домам,
Што там, за ракой,
Цішынёй
За яго сьцяной…
13.09.2021
Зноўку ты там,
Ня побач…
Зноўку згарае храм…
Зноўку жыцьцё,
І роспач,
Зноўку я тут,
А ты там…
08.09.2021
Там, дзе гарэла зямля,
Не сьпяваюць больш галасы…
Хаджу тут моўчкі й я,
І, толькі подых сівой кудасы,
Сярод аскепкаў гнільля,
Фарбуе дрэваў старых валасы…
12.07.2021
Усё, што ты маеш, згубіш з часам,
Ня чутныя гукі мінулых падзей…
Час забірае ўсё хутка, разам,
Тых, што калісь сустракаў,
гасьцей…
Словы, што дзесьці казаў,
Зьнікаюць з часам,
Думкі, калі й змаўчаць прасьцей,
Як не трымаю, зьнікаюць з часам
Лініі вуснаў і колер вачэй…
05.07.2021
Штось зьмянілася,
Зьнікла й звар’яцела…
Я гляджу на кругі ў вадзе…
Дзе “Я”? Хто там
Глядзіць на мяне скрозь твань нясьмела?
Я згубіў сябе там,
Дзе крэйдай абрысована цела…
04.07.2021
Я забыўся на штось дарагое,
Каб аднойчы зьвярнуцца за ім…
Пакідаючы ў сэрцы былое,
Пасяляеш там успамін…
24.05.2021
Прыйдзе час…
Мне пакінуць хвіліну
Маўклівыя вежы дамоў…
Штось зашэпчуць таемна расьліны,
Бы ў самым казачным з сноў…
Прыйдзе час…
Зь незабытным расстаньня,
З усім, што шукаў і знайшоў…
Прыйдзе час…
Мы ўбачымся зноўку дзесьці
Я, Ты, наш Анёл…
14.05.2021
Мастацтву быць!
Яно аднойчы пераможа…
Сьвятлом напоўніць кожнага навек…
Патрэбна жыць!
Я літары складаю асьцярожна,
Каб зь іх урэшце выйшаў Чалавек!