Лакрымоза
Парась займае памроку
Й плыве ў забыцьцё неўпрыцям…
Ведае “Я” –
“Ты” далёка…
Ведаеш “Ты” –
“Я”
– там…
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
Лакрымоза
Парась займае памроку
Й плыве ў забыцьцё неўпрыцям…
Ведае “Я” –
“Ты” далёка…
Ведаеш “Ты” –
“Я”
– там…
05.01.2022
Сёньня прысьніліся
Хвалі –
Неба
Й птушкі белыя –
Звалі
Ў ноч –
Несканчо́ны прастор,
Сёньня жывы –
Да зор.
Пакіньце сабе
Сваё чорнае сонца.
Я той, хто брыдзе
Па дарозе адзін...
Праз літары й слова
Блукаю бясконца,
З свабодаю ў кожнай
З пражытых хвілін...
6.10.2021
Апошнім пачую твой голас ціхі,
І цела маё распускаецца ў дым…
Зьнікае ў нябыце ўсё,
Толькі кроплі на шчоках каханьня крык,
І я ў ім…
23.09.2021
Сьпявае бясконцае неба,
Сьпявае лісьцё на гальлі…
Сьпяваюць хуткія рэкі,
Сьпяваюць ральля й палі…
Сьпявае праменямі сонца,
Сьпяваюць зьнічкі – агні…
Сьпяваю й я зь імі,
20.09.2021
Быць цэлым сусьветам,
Калі ты адзін,
Хто рады дасьць,
Хто дапаможа?
Ня трэба адмовак шукаць і прычын,
Заранкі з’яўляюцца ў кожным зь
мясьцін,
Будзь проста сабой,
Будзь прыгожым…
07.09.2021
Словы – вада
На каменьні,
Як зьнічкі,
Жывуць імгненьні,
І падае зь неба
Ня чутна сьляза…
Да гарызонту толькі цені,
А ты пашукай За…
18.08.2021
Сузор’е ў небе як думка,
Сузор’е як коткі сьлед,
Сузор’е падобна да рысаў
Твайго пацалунка,
У кожным жыцьцё і сусьвет.