Лакрымоза
Парась займае памроку
Й плыве ў забыцьцё неўпрыцям…
Ведае “Я” –
“Ты” далёка…
Ведаеш “Ты” –
“Я”
– там…
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
Лакрымоза
Парась займае памроку
Й плыве ў забыцьцё неўпрыцям…
Ведае “Я” –
“Ты” далёка…
Ведаеш “Ты” –
“Я”
– там…
Пераклады маіх вершаў на Гішпанскую мову у межах праекту
***
Lo perderás todo salvo la palabra…
Cuando todo
estalle,
Y cambie su
rumbo la Tierra,
Del
esplendor perenne
El mundo oirá la voz primera…
El último
superviviente
Oirá el
susurro quedo
***
Cada uno da
una letra, un verso…
Que se haga
la guerra,
Y llore
alquitrán el cielo.
Nuestras
letras: un mensaje entero…
Que el
fondo no venga,
Una isla haremos.
***
Todos los
días sin parar
Humea el
crematorio de campo,
Y se hace
cola
Para la tumba-invernadero…
Susurrará
encantado
Lo que
quema:
„Os
„salvaremos“
–
404.
***
Translation by © Ángela Espinosa Ruiz
https://freeallwords.org/dzianis-maciesa/
13.06.2022
Лес замоўк,
Распусьціўся і зьнік…
У пачуцьцях
Нябачная схова…
То ба то
Ўсьміхаецца
месяц-грыбнік…
Час спыніўся –
Зьмяняецца Мова…
09.05.2022 (Ne verba pro farina)
Сама сябе ня
даглядзіць
Парэчка ды маліна.
Гарбату трэба
саладзіць –
03.04.2022
1.Вайна
Вецер зьдзьме
З падваконьня попел…
Сьвет сказіць
Павучыньне-шкло…
На далоні
Ў Анёла кроплі –
Не пасьпеў
Затуліць жыцьцё…
2.Вайна
Вецер дзьме,
Ў паветры попел…
Шыба шчэрбамі
Рэжа сьвятло…
На далоні
Ў анёла кроплі –
Ў кожнай
Страчанае жыцьцё.
06.02.2022
(Цыкл Ілюзія)
Так проста зьнікнуць
–
Не адчуе страты
Сьвет.
Імя тваё –
Ў каменьні
Кімсьці выбітыя
літары,
І, можа, больш ніхто
ня ўспомніць…
Так проста зьнікнуць
–
Не пасьпець купіць
білет.
Імя тваё –
Каханьні,
Кімсьці выбітыя
лічбамі,
І, можа, больш ніхто
ня ўспомніць…
12.12.2021
Штучныя сьцены й
Штучны сюжэт...
Штучныя ўсе мы.
Штучны ўвесь бачны
сьвет.
06.12.2021
У нашым сусьвеце
заўсёды зіма,
Дзе кожны, бы першы,
сьнег,
Падае зноўку й зноўку
ўніз,
Як лёд ці вада,
Трапляючы ў свой
папярэдні сьлед…
01.11.2021
Пер’ем белым ток
Сьцеле…
Ме́лін лёсаў сноп
Зьмеле…
Белым будзе сок -
Зельле
Ў кожным, без жыцьця,
Целе…
16.11.2021
Я хацеў ба застацца тут –
Дух мой шэпча нясьмела ў вершы…
Хай на некалькі дзён, ці мінут…
Калі разам, ці ёсьць Вышэйшы?
Я хацеў ба пакінуць тут
Пра сябе ўспамін лепшы…
Мне сусьвет дае новы маршрут,
Толькі Наш быў усё ж першы…
23.11.2021
Ноччу гукі зьнікаюць,
Згасаюць агні...
Пакрысе ажываюць
Тыя, хто забіраюць сны…
Яны моўчкі чакаюць
Цемры, мроку, імглы…
Ты ня сьпіш і шукаеш
Выйсьце з гэтай вайны…
13.11.2021
Надзея…
Я проста хацеў ба верыць
Сэрцам…
Складана бывае
Сагрэцца,
Зьнікае рэальнасьць, і толькі
Месяц
Маўкліва на нас паглядае,
Зьнічкі,
Як сьвечкі, згараюць,
Мо гэта й ёсьць водблескі Раю?
Ноч сыходзіць,
І я ўсьлед за ёй зьнікаю…
04.11.2021
Я штоноч адчуваю радасьць,
Бо мы сапраўдныя!
Мы жывём!
Сёньня час
Змагацца за праўду, бо
Гэта
Наш
Дом.
30.09.2021
Сьлед на пяску вядзе…
Нікуды…
Сьлед на пяску пакінуў…
Ніхто.
Той, хто пакінуў сьлед,
Загінуў…
Сьлед на пяску –
Нішто.
06.11.2021
На гэтай плянэце
Толькі вада…
Хто плавае,
Век пражыве.
У гэтым сусьвеце
Ні межаў, ні дна,
Бясконцасьць…
Зьнік – аджыве…