Яе ўсмешка ў зімовы халодны вечар сагравала і дарыла надзею.
Можа быць...
26.12.2020
Можа быць, я ўбачу сонца,
Бо не цягнецца ноч бясконца!
Усё імкнецца наперад,
Час бяжыць і бяжыць,
Толькі як без цябе зараз жыць?
Усё магчыма, калі можа быць J
Аўтар Дзяніс Мацеша
@litdenmat
07.11.2020
Вы бачылі кроў на каверкоце?
Яна выглядае чорнай плямай. Плі!
На імгненне ўбачыш неба, у палёце
Пакінуўшы цела, адштурхніся,
плыві…
Тады я і зразумеў усё. Няма ні добрага, ні злога. Няма праўды і няпраўды. Няма „Я”, няма нікога і нічога. Усё адзінае і ў той жа час кожнае асабіста непаўторнае…
14.12.2020
Я ведаю, усё – ілюзія,
Неба, прырода, птушыны спеў,
Сонцам улетку, зімовымі сцюжамі,
Усё, што меў, ці калісьці хацеў…
Я ведаю, Я – ілюзія,
Колькі б абліччаў ты не займеў,
Быццам вобраз, з жывымі пачуццямі,
Ілюзія, толькі ўяўны цень…
14.10.2020
На Нямізе
На Нямізе кроў
Шмат вякоў,
Пакідае след
Зноў і зноў,
Не збаўляе час
Ад вянкоў,
На Нямізе кроў
Зноў і зноў…
@litdenmat
Дзяніс Мацеша
26.11.2020
Калі глядзіш, у
што і хто адзеты,
І хто і як ідзе
перад табой,
То лепш у вольны
час займіся працай,
Не для заробку, працай
над сабой,
Ва ўсіх сваё
жыццё, свае турботы,
Усе маюць розны
погляд і настрой,
Шануй у кожным
права быць свабодным,
Асобнай часткай
свету і душой…
Дзяніс Мацеша
@LITDENMAT
