One last moment of you

One last moment of you

 

Жоўты камяк прыпыніўся на міг, па-над долам

Вежамі люстры панесьлі сьвятла адбіцьцё…

Мара чароўная, “Я” табе сьніцца, спатоля,

Прымірсны водблесь жыцьця, бы яго й не было.

СОНЦА

Хацеў ба нагадаць, што Паэзія ёсьць прыгажаством. Дык жа няма патрэбы запаскуджваць яе. Няможна перамагчы бруд, памнажаючы яго. Лацьвей пільнавацца гэтае дарогі. Калі будзе нашае слова прыгожым і добрым - будзе й Добрае й Прыгожае й мы здабудзем Свабоду. Ня тую Свабоду, што ў матэрыяльным, але тую, што ёсьць Свабодаю Духу, Чысьцінёю й Сьвятлом.

Сонца ізноўку ўзыходзіць над (новай парашай) Нашай Зямлёю;

Вабіць прасторы чароўнай (хлорка і мача) Пяшчота і Пах …

Краю мой – чуцьцяў вятрыска ў (бэтоннай падлозе) Дзіцячай Далоні…

Сонца, схаваўшыся ў дол, прачынаецца ў (стукачах і здрадніках) Нас…

09.05.2023