ЯНЫ

Ня йдуць на могліцах гады –

Ў прыстаньне адпачынку

Прыходжу каб спавесьці сны

Да ценяў нейчых здымкаў.

 

Сьцягнуўшы час даўно крыжы,

Ў сатлелых волкіх скрынках

Жывыя, як і мы, яны

Ў словах і учынках.

22.02.2024 

 

 

ГІДЗЬ

Балотам называюць Дом,

Бацькоў - статкам задзяўбаным,

Які сьпіць.

Дрымота - не залога - схоў,

А там, дзе жабаў краханьне,

І ёсьць Гідзь.