“Я” хацеў ба забыцца на гэты зьняслаўлены нерат…
Часам вобач каменьня відзежа зьяўляецца – “Бог”
Не зьмяняе зрабованы час у прыстанішчы “Зьвера”...
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
“Я” хацеў ба забыцца на гэты зьняслаўлены нерат…
Часам вобач каменьня відзежа зьяўляецца – “Бог”
Не зьмяняе зрабованы час у прыстанішчы “Зьвера”...
Ў несканчоным імкненьні
зданьнёвым “Мы” – госьці…
Нарадзіўся – памры: чораў, глеба ды косьці…
Покуль Куля зьвярнецца на сонечны
бок,
Цемрадзь tempo
зайграе – дамоўка і плот…
Ў векавечным марцьвеньні-чаканьні
“Мы” – хтосьці:
Каляровыя плямы надзеі і злосьці…
Самахоць прысьпяшаем быцьця
калаўрот…
Толькі ў кождым імгненьні Каханьня
“Мы” – Бог.
13.07.2023 “Мы” – Бог
17.10.2022
Мрэе лес…
Там, дзе месяц і сон
Па-над целам ракой -
Супакой…
“Я”
Жывы…
Палымее пяшчота
Й пошугаў рой,
Я з Табой…
08.04.2022
Блакітныя горы-вежы,
Блакітныя неба й сьлед,
Што пакінулі колы блакітных
машын…
Блакітныя думкі й
межы
Блакітнага сонца й
сьнег
Ад сьляпога блакіту блакітных
вітрын…
Блакітныя пахі-ежа,
Блакітны празрысты Сьвет,
Што ў думках блакітных
жыве – успамін.
Што б ні было,
Жыцьцё ня зьменіцца
Й не замарудзіць ход…
Сусьвет ня зьнікне,
Зоркі, як і сёньня,
Будуць ладзіць карагод…
Было б сьвятло,
Нас не зламаюць
Болю полымя й астрог…
Мы парасьцем з насеньня
Будзем зноў і зноў з’яўляцца
Ў гэты сьвет, бо
Мы й ёсьць Бог.
15.12.2021
А за нашым вакном
Пусьціня прасьціной,
Белай, зьмерзлай,
вадой,
Дзе ня знойдзеш
спакой –
Дом
Мой.
09.11.2021
Што б ні было,
Жыцьцё ня зьменіцца
Й не замарудзіць ход…
Сусьвет ня зьнікне,
Зоркі, як і сёньня,
Будуць ладзіць карагод…
Было б сьвятло,
Нас не зламаюць
Болю полымя й астрог…
Мы парасьцем з насеньня
Будзем зноў і зноў з’яўляцца
Ў гэты сьвет, бо мы й ёсьць Бог.