ТАМ, ДЗЕ НІХТО НЕ ЖЫВЕ

 

Там, дзе ніхто не жыве

 

Вечар сьцірае твой сьлед,

І, па-за тым сном,

Дрэвы размаўляюць са мной

Праз паўпразрыстае шкло.

 

Памяць – адбітак у мгле,

Нам не стае слоў.

Там, дзе ніхто не жыве,

Я й пабудую свой дом.

08.09.2025

фота: Дзяніс Мацеша (c)