25.07.2023

“МЫ” – БОГ

 


 

Ў несканчоным імкненьні зданьнёвым Мы – госьці

Нарадзіўся – памры: чораў, глеба ды косьці…

Покуль Куля зьвярнецца на сонечны бок,

Цемрадзь tempo зайграе – дамоўка і плот…

 

Ў векавечным марцьвеньні-чаканьні Мы – хтосьці:

Каляровыя плямы надзеі і злосьці…

Самахоць прысьпяшаем быцьця калаўрот…

Толькі ў кождым імгненьні Каханьня Мы – Бог.


13.07.2023           Мы – Бог

05.07.2023

सत्त्व


Страціла істасьць

І колеры, й хформы…

Толькі паэзія –

Музыка вольных…

 

Мо жыў і птушкай –

Куляй зямною…

Але ў кождым з жыцьцяў

Я быў з Табою



29.06.2023

07.06.2023

Лакрымоза

 



     


Лакрымоза

 


Парась займае памроку

Й плыве ў забыцьцё неўпрыцям…

Ведае Я” –

Ты далёка

Ведаеш Ты” –

Я” – там…


24.05.2023

Runanubandha

 Runanubandha

 

Ці рэкі спадаюць у дол, ці імкнуцца ўгару?

Чым ёсьць Мы ў сягоньня й ці будзем заўтра?

Пытаньні зьяўляюцца ў кождым імгненьні, Жыву,

Дапокуль жывая Runanubandha



21.05.2023   

11.05.2023

СОНЦА

Хацеў ба нагадаць, што Паэзія ёсьць прыгажаством. Дык жа няма патрэбы запаскуджваць яе. Няможна перамагчы бруд, памнажаючы яго. Лацьвей пільнавацца гэтае дарогі. Калі будзе нашае слова прыгожым і добрым - будзе й Добрае й Прыгожае й мы здабудзем Свабоду. Ня тую Свабоду, што ў матэрыяльным, але тую, што ёсьць Свабодаю Духу, Чысьцінёю й Сьвятлом.





Сонца ізноўку ўзыходзіць над (новай парашай) Нашай Зямлёю;

Вабіць прасторы чароўнай (хлорка і мача) Пяшчота і Пах …

Краю мой – чуцьцяў вятрыска ў (бэтоннай падлозе) Дзіцячай Далоні…

Сонца, схаваўшыся ў дол, прачынаецца ў (стукачах і здрадніках) Нас…


09.05.2023

03.05.2023

ЗАЧАРОВАНЫ КВЕЦЬЦЕМ...


Ўсё хаваецца ў дол…

Па асноведзі чорнай

Плыве

Й распускаецца вечар…

 

Толькі неба вакол

Жыве…

І Я

Зачарованы квецьцем…


21.03.2023

20.04.2023

POEMAS ___Traducción Española___Translation by © Ángela Espinosa Ruiz

 Пераклады маіх вершаў на Гішпанскую мову у межах праекту


https://freeallwords.org/


***



Lo perderás todo salvo la palabra…

 

Cuando todo estalle,

Y cambie su rumbo la Tierra,

Del esplendor perenne

El mundo oirá la voz primera…

 

El último superviviente

Oirá el susurro quedo

 

***


Cada uno da una letra, un verso…

Que se haga la guerra,

Y llore alquitrán el cielo.

Nuestras letras: un mensaje entero…

Que el fondo no venga,

Una isla haremos.

 

 

***

 

Todos los días sin parar

Humea el crematorio de campo,

Y se hace cola

Para la tumba-invernadero…

 

Susurrará encantado

Lo que quema:

„Os „salvaremos“

404.



***



Translation by © Ángela Espinosa Ruiz


https://freeallwords.org/dzianis-maciesa/