27.09.2021
Радзіма, доля,
Тут няволя,
Бы стаю адзін у чорным полі,
І чакаю сонца промні…
Імчыце безь мяне, коні,
Ахапіла болем скроні…
Вольную абраў, ці Волю?
Жыць, ці век шукаць спакою…
Хопіць?! “Хватит?!”
Ды чаго чакаці, браце!?
Прыйдуць забіваці,
Будзеш енчыць: «Маці»…
Толькі кожны з вас
Ва ўскрайнай хаце…
Комментариев нет:
Отправить комментарий
Каментаваць