„Я” – толькі вецер

 

 

Цешуся з сноў нерэальнасьці хворай,

Слухаю неба й сонечны біт.

У бездакорнае яве-прасторы

„Я” – толькі вецер, а музыка – міт.

08.10.2024

МОЙ "Я"

 

Бывай, мой „Я”,

Бывай.

І не было ані дня,

І не было ані мгненьня

Бяз нас.

25.09.2024

ДХАРМА

 

 

нарадзіўшыся

ты ужо паміраеш

адыліж Дхарма

19.05.2024

ПЕРШЫМ...

 

Адкінуўшы ўсе „чаму”,

Збочыць на тую-ж сьцежку,

Узорыцца ў цішыню –

Убачыць: Ты ня быў першым…

01.07.2024

І САМ БЫЎ ТАКІ

 

 

Падобны да гэных актораў,

Бо, пэўна, і сам быў такі:

Ствараюць пакутліва гора,

А неба клянуць за грахі.

18.04.2024

ЕДУ ПАВОЛІ

ночы нястомна

жабкі ідуць да вады

еду паволі

ПАЭЗІЯ

 

Паэзія

 

Усьмешкай-збавеньнем разьліцца з дыханьнем,

Сагрэць разьвітальна-спакусьлівым сном,

Адыстар гальлё ўзысьці песьнятворам

Цьвісьці як Каханьне – сьвятлом па-над тлом…

    

фота (c) Дзяніс Мацеша

“Я” ТУТ

 

Ба! Выйшаў за межы:

За цела, пакуты,

Зьняволены дух…

І зноўку прачнуўся

Такім, ці заснуў…

Чалавекам?

“Я” тут.

31.01.2024

НІЧОГА АКРОМ ТЛА

 

Шукае “Я” свой сон-сябе

За кругачасам шкла.

Глядзі, ці не глядзі – ў вакне

Нічога акром тла.

19.02.2024

 

ЯНЫ

Ня йдуць на могліцах гады –

Ў прыстаньне адпачынку

Прыходжу каб спавесьці сны

Да ценяў нейчых здымкаў.

 

Сьцягнуўшы час даўно крыжы,

Ў сатлелых волкіх скрынках

Жывыя, як і мы, яны

Ў словах і учынках.

22.02.2024