Распускаецца ўчора,
Заблутаўшы ў несканеччы…
Усё – сон,
А ў ім супакой…
Абыноч толькі шолах
Гукае ў коміне печы…
Нейчы сьцень
Пачуваецца “мной”…
03.04.2023
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
Распускаецца ўчора,
Заблутаўшы ў несканеччы…
Усё – сон,
А ў ім супакой…
Абыноч толькі шолах
Гукае ў коміне печы…
Нейчы сьцень
Пачуваецца “мной”…
03.04.2023
08.03.2023
Мне вашае “правды” ня трэба,
Ці пекла вас вабіць ці “ад”…
Хай гноем зьвярнецца ў глебу
Апошні забіты “солдат”…
Свабода вышэй за “победу”,
Жыцьцё – не бядота і страх…
Калі й ісьці, то па Небу,
Калі й паміраць, то як птах…
Калі навет усё ўяўнае ў мяне забраць,
Я ведаю, што тут буду рабіць:
Выходзіць на двор і карміць галубоў...
01.02.2023
02.01.2023
Пашалохвае верас
Бязгучліва цень
туманоў…
Плыўмя сунецца цераз
Прастору прыстанішча
сноў…
Распускаецца бераг,
І неба імкнецца далоў…
Пагатове “Я” – ворах,
У літарах простых - Любоў…
01.10.2022
Мы ўроілі сонца й дом –
Хай сустрэнемся ўвечары зноўку
На ганку
Імгненьнем відзежы быцьця…
Хай ілюзія гэтая сон,
Я з Табой застануся ў крозах
Да ранку –
Апошняе ночы Жыцьця…
14.07.2022
Мікраць-сон,
небыцьцё…
Толькі словы-чароды
пахаў,
Што сьпявае Жыцьцё,
Ёсьць назовы
пачуцьцяў-птахаў…
24.10.2022
У прастору касьмічнае
шлю
Невымоўнае зорам,
Што згасаюць чароўным
сьвятлом –
Карагод агню…
Такжа й я на ўсходках
сыду
Незаўражаным словам…
Вецер шэпатам-лісьцем
сьпяе:
Не памёр – Жыву…
17.10.2022
Мрэе лес…
Там, дзе месяц і сон
Па-над целам ракой -
Супакой…
“Я”
Жывы…
Палымее пяшчота
Й пошугаў рой,
Я з Табой…