Абыякасьць

 

24.09.2021

 

Забівае ня толькі зброя,

Цягне ў бездань няспынна час…

Забірае ня роспач і гора,

Абыякасьць зьнішчае нас…

Сьпявай!

 23.09.2021

 

Сьпявае бясконцае неба,

Сьпявае лісьцё на гальлі…

Сьпяваюць хуткія рэкі,

Сьпяваюць ральля й палі…

Сьпявае праменямі сонца,

Сьпяваюць зьнічкі – агні…

Сьпяваю й я зь імі,

Сьпявае жыцьцё на Зямлі… 

Вечнасьць

 

22.09.2021

 

Па мінуце

Зьнікае ў цемры жыцьцё…

Глядзі, не глядзі,

Яно ўжо небыцьцё…

Бясконцасьць магчымая,

Толькі б знайсьці сьмеласьць…

Аддаўшы ўсё,

Атрымаеш сябе,

Гэта й ёсьць

Вечнасьць…

Жыць!

 

20.09.2021

 

Падлогу кранаюць нясьмела ногі,

Якія так сумавалі

Бяз новай дарогі,

Жыцьцё нам прынесла

Яшчэ адзін дзень,

Я больш не сумую,

Пасьпей за мной, цень!

Быць сабой

 

20.09.2021

 

Быць цэлым сусьветам,

Калі ты адзін,

Хто рады дасьць,

Хто дапаможа?

Ня трэба адмовак шукаць і прычын,

Заранкі з’яўляюцца ў кожным зь мясьцін,

Будзь проста сабой,

Будзь прыгожым…

Сінгулярнасьць

 

16.09.2021

 

Гэтыя вочы

Забралі спакой,

Я адчуваю радасьць…

У гэтым блакіце

Жыцьцё за сусьвету мяжой,

Сінгулярнасьць…

Бяжы

 

16.09.2021

 

Для адных трошку свой,

Для астатніх чужы…

Я застаўся навекі

Блукаць на мяжы…

Мой апошні герой,

Усё кідай, і бяжы…

Толькі шчасьце, ад смутку лекі,

У сэрца лажы…

Я тут, а ты там...

 

13.09.2021

 

Зноўку ты там,

Ня побач…

Зноўку згарае храм…

Зноўку жыцьцё,

І роспач,

Зноўку я тут,

А ты там…

Попелішча

 

08.09.2021

 

Там, дзе гарэла зямля,

Не сьпяваюць больш галасы…

Хаджу тут моўчкі й я,

І, толькі подых сівой кудасы,

Сярод аскепкаў гнільля,

Фарбуе дрэваў старых валасы…

Быць...

photo @litdenmat (c)

 

30.05.2021

 

Хацелася б проста быць…

Ня думаць пра лепшае, горшае,

Супраць ці разам плыць…

 Я з вамі й так, па дарозе

Таксама здольны хадзіць,

Незалежна ад веяньня ў модзе…

Ёсьць толькі жывое, якім трэба жыць…

Час прыйдзе й нам аддзячыць прыродзе,

Зь якой мы ня ў згодзе, а трэба любіць…

Той жар, што палае ў сэрцы,

Не загубіць, а дарыць…