25.07.2021
Гравітацыя
Я хачу сказаць штосьці,
Зоркі тыя схапіць, нагнаць…
Вярнуць тое, што страчана,
Усё так проста,
Ажно млосна…
Гэта гравітацыя
Не дае спаць…
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
25.07.2021
Гравітацыя
Я хачу сказаць штосьці,
Зоркі тыя схапіць, нагнаць…
Вярнуць тое, што страчана,
Усё так проста,
Ажно млосна…
Гэта гравітацыя
Не дае спаць…
20.07.2021
“Я” той, хто заўсёды быў Тут,
Сьведчыць прырода,
У кожным з прамянёў Сонца,
У капках сьлёз і слове пра Бога,
Лятунках прыгожых, шчасьлівых,
І зьзяў бясконца
Ад зьяўленьня да небасхілу,
Ты чуеш? Сусьвет Жыве!
Я – Свабода!
12.07.2021
Усё, што ты маеш, згубіш з часам,
Ня чутныя гукі мінулых падзей…
Час забірае ўсё хутка, разам,
Тых, што калісь сустракаў,
гасьцей…
Словы, што дзесьці казаў,
Зьнікаюць з часам,
Думкі, калі й змаўчаць прасьцей,
Як не трымаю, зьнікаюць з часам
Лініі вуснаў і колер вачэй…
05.07.2021
Штось зьмянілася,
Зьнікла й звар’яцела…
Я гляджу на кругі ў вадзе…
Дзе “Я”? Хто там
Глядзіць на мяне скрозь твань нясьмела?
Я згубіў сябе там,
Дзе крэйдай абрысована цела…
04.07.2021
Я забыўся на штось дарагое,
Каб аднойчы зьвярнуцца за ім…
Пакідаючы ў сэрцы былое,
Пасяляеш там успамін…
05.07.2021
Там, дзе чорная прорва часу,
Зьнікаюць тысячы розных дарог…
Дзе забытыя кімсьці рэчы й людзі,
Тыя, каго не знайшлі, хто ня змог…
Словы, што не змаглі запісацца,
Кожны з сшыткаў пустых радок…
Мы таксама ўсе там будзем,
Набліжае да краю крок…
02.06.2021
Нам трэба любіць,
Хай навокал бушуе вецер…
Убачыць, прайсьці й пабыць
Хоць трошку на гэтым сьвеце…
Нам трэба сябе не згубіць
У цемры, няволі й сьмецьці…
Патрэбна жаданьне жыць,
Пакінуць свой сьлед на плянэце…
29.05.2021
А мне б да сонца паляцець…
Што сьвет наш асьвятляе срэбрам,
Аддаць усё, што назьбіраў,
Лічыў прыгожым і патрэбным…
А мне б, як зорка, зіхацець,
Быць сярод хмарак чыстым небам,
Кружыцца, марыць і глядзець…
Упасьці зьверху белым сьнегам…
24.05.2021
Прыйдзе час…
Мне пакінуць хвіліну
Маўклівыя вежы дамоў…
Штось зашэпчуць таемна расьліны,
Бы ў самым казачным з сноў…
Прыйдзе час…
Зь незабытным расстаньня,
З усім, што шукаў і знайшоў…
Прыйдзе час…
Мы ўбачымся зноўку дзесьці
Я, Ты, наш Анёл…
14.05.2021
Мастацтву быць!
Яно аднойчы пераможа…
Сьвятлом напоўніць кожнага навек…
Патрэбна жыць!
Я літары складаю асьцярожна,
Каб зь іх урэшце выйшаў Чалавек!