Выдлыж моклых дарог распускаецца
белая твань…
“Я” хацеў ба забыцца на гэты зьняслаўлены нерат…
Часам вобач каменьня відзежа зьяўляецца – “Бог”
Не зьмяняе зрабованы час у прыстанішчы “Зьвера”...
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
“Я” хацеў ба забыцца на гэты зьняслаўлены нерат…
Часам вобач каменьня відзежа зьяўляецца – “Бог”
Не зьмяняе зрабованы час у прыстанішчы “Зьвера”...
“Мы”
–
Птушкі ўяўныя
Дзьве
Ў “анідзе” …
Кахаю Цябе…
03.07.2023