23.11.2021
Ноччу гукі зьнікаюць,
Згасаюць агні...
Пакрысе ажываюць
Тыя, хто забіраюць сны…
Яны моўчкі чакаюць
Цемры, мроку, імглы…
Ты ня сьпіш і шукаеш
Выйсьце з гэтай вайны…
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
23.11.2021
Ноччу гукі зьнікаюць,
Згасаюць агні...
Пакрысе ажываюць
Тыя, хто забіраюць сны…
Яны моўчкі чакаюць
Цемры, мроку, імглы…
Ты ня сьпіш і шукаеш
Выйсьце з гэтай вайны…
11.10.2021
А мне б адчуць той смак
І пах паветра,
Мне б у неба
З хуткім ветрам…
Мне б яшчэ пабыць
Хоць трошку побач з домам, тым,
Дзе між сузор’яў зьнічка кожная –
Аб чымсьці сьветлым успамін…
5.10.2021
Стомлены погляд,
Думкі…
Няроўны сьлед…
Толькі ў сэрцы малюнкі,
І сны – пацалункі,
Дзе Я – чалавек…
13.11.2021
Надзея…
Я проста хацеў ба верыць
Сэрцам…
Складана бывае
Сагрэцца,
Зьнікае рэальнасьць, і толькі
Месяц
Маўкліва на нас паглядае,
Зьнічкі,
Як сьвечкі, згараюць,
Мо гэта й ёсьць водблескі Раю?
Ноч сыходзіць,
І я ўсьлед за ёй зьнікаю…
04.11.2021
Я штоноч адчуваю радасьць,
Бо мы сапраўдныя!
Мы жывём!
Сёньня час
Змагацца за праўду, бо
Гэта
Наш
Дом.
30.09.2021
Сьлед на пяску вядзе…
Нікуды…
Сьлед на пяску пакінуў…
Ніхто.
Той, хто пакінуў сьлед,
Загінуў…
Сьлед на пяску –
Нішто.
11.07.2021
Back to the sky…
Сьпяшайся, бяжы,
Чакай і шукай…
Да самай апошняй мяжы
Даводзяць боль і адчай…
Мы ж дзеля свабоды,
Грай і сьпявай!
Наша з табой дарога –
Back to the sky…
15.11.2021
Штосьці зьмянілася…
Пачуцьцё новае,
Першае, лепшае,
І незнаёмае,
Сэрца вось-вось разарвецца,
Поўнае…
Я запытаўся,
Ў адказ:
Вясновае…
15.11.2021
Гоман…
Шэпат…
Цішыня…
Пах…
Пачуцьці…
Цеплыня…
11.11.2021
Больш ня будзе суму,
Не сустрэць там болю й сьлёз…
Так прыемна думаць:
Штосьці па-за сьветам нашым ёсьць…
Толькі не сьпяшайся,
Братка, да нябёс…
Ты ў жыцьці толькі імгненьне,
Госьць…
06.11.2021
Я прыйду…
Прынясу свае новыя вершы…
Гэта не арыгінальна, ды й я,
Вядома, ня першы…
Прачытаю наш лёс:
Сьвятло згасіць маўклівы дом…
Хай ня лепшымі зь лепшых,
Разам быць пад касьмічным сьвятлом…
11.11.2021
Што б ні было,
Ідзі наперад,
Не спыняйся,
Шлях сьвятло падкажа
Прамянём зь нябёс...
Ня згодна правілаў,
Насуперак,
Сабой – не як усе,
Жыві, не сумнявайся,
Ў шчасьці з асалодай лёс…
10.11.2021
Гэты каляровы сьвет
Жыве адным імгненьнем.
Мы ж жадаем затрымацца,
Зазірнуць празь век,
Даведацца пра лёс,
І ў пошуку бясконцым
Заўважаем не жыцьцё,
А толькі вецер і жыцьця адценьне,
У якім надзея
Ўкапках сьлёз…
09.11.2021
Што б ні было,
Жыцьцё ня зьменіцца
Й не замарудзіць ход…
Сусьвет ня зьнікне,
Зоркі, як і сёньня,
Будуць ладзіць карагод…
Было б сьвятло,
Нас не зламаюць
Болю полымя й астрог…
Мы парасьцем з насеньня
Будзем зноў і зноў з’яўляцца
Ў гэты сьвет, бо мы й ёсьць Бог.
08.11.2021
Пераварот…
Тэрор
І правакацыі…
Шалёны,
Гідкі карнавал…
Пачуўшы “Генацыд”,
Успамянуў 30-я?
Канвэер цягне й тых
Хто спаў.
06.11.2021
На гэтай плянэце
Толькі вада…
Хто плавае,
Век пражыве.
У гэтым сусьвеце
Ні межаў, ні дна,
Бясконцасьць…
Зьнік – аджыве…
03.11.2021
Я растану з восеньскім ветрам…
Паплыву над Зямлёй паволі…
Можа там, у свабодным паветры,
Заблукала шчасьлівая доля…
Праляцеўшы жыцьця кілямэтры,
Затрымаюся мімаволі…
Дзе ж надзея й лёс той сьветлы?
Пашукаю я іх у полі…
03.11.2021
Я йду праз двары
Між панурых дамоў,
Праз дарогі й крывыя
Мярэ́жы мастоў…
Я бягу ад усіх,
Ад сябе й ад сноў…
Там, дзе поле,
І гоман сьціх,
Больш нічога няма,
Толькі Любоў…
01.11.201
Жыцьцё й боль…
Я бачу праз сваё вакенца
Мора й соль…
Гарыць агонь…
Мы побач толькі
Каб сагрэцца,
І свабодныя
Бы лісьце ўвосень
Зноў…
01.11.2021
Вада, вада…
Вакол вада,
І…
Толькі Я…
Вада, вада,
Ня бачна дна,
Канцу няма,
А ёсьць Яна́,
І Я…