27.12.2021
Горад - Раманс
Ціха кроплямі
Дождж на дахах
Танцуе вальс…
Адкладаю справы –
Потым…
На тое час…
За вакном,
З бэтону соты,
Я пачую твой Раманс,
Прад вачамі гукі -
ноты,
А потым скажуць:
Дэкаданс…
Вітаю Вас, паважаны чытач, на маёй старонцы! Вершы на беларускай мове. Сучасная паэзія. Беларускія вершы. Вершы па-беларуску. Паэзія. Poetry. Belarusian poems. Poems in the Belarusian language.
27.12.2021
Горад - Раманс
Ціха кроплямі
Дождж на дахах
Танцуе вальс…
Адкладаю справы –
Потым…
На тое час…
За вакном,
З бэтону соты,
Я пачую твой Раманс,
Прад вачамі гукі -
ноты,
А потым скажуць:
Дэкаданс…
29.12.2021
Шукаю мяжу
Сваёй
Адзіноты…
Што гэта?
Крыжыкі?
Ноты?
Літары.
Я дапішу,
Але,
Потым…
26.12.2021
З дымам белым
Зьнікае ўсё
Зноў,
Дзе канец –
Там пачатак
Новага,
Дзе
Растаньне –
Каханьне й любоў.
12.12.2021
Штучныя сьцены й
Штучны сюжэт...
Штучныя ўсе мы.
Штучны ўвесь бачны
сьвет.
13.12.2021
Намалюй мой партрэт
Вугальлём на пяску –
Забірае абра́з
прыбой...
Закруціўся сюжэт,
Размываючы маску,
Сьцягнуўшы мяне з
галавой.
16.12.2021
Ты пакінула знак
На зьбялелым вакне,
І сышла –
Застаўся зь зімой…
У чароўным партале
Частка цябе
Застаецца
Зьмерзлай вадой…
15.12.2021
А за нашым вакном
Пусьціня прасьціной,
Белай, зьмерзлай,
вадой,
Дзе ня знойдзеш
спакой –
Дом
Мой.
06.12.2021
Да канца –
Гэта значыць
знайсьціся
Ў звычайным і
простым,
І быць сабой…
Да канца…
Гэта пераплясьціся
Ў прыгожым
Адной ракой…
22.11.2021
Штосьці сарамліва
Нам прашэпча восені лісьцё…
Ціха, палахліва,
Вецер яго зьдзьме ў небыцьцё…
Я не адчуваю больш,
Загінула ўсё…
Вецер зь лісьцем забірае ў нас
Пачуцьці й жыцьцё…
09.12.2021
Водар чароўны…
Шэпат…
Капкі дажджу
Кранаюць далонь…
Я быў апошні…
Лета…
Думкі й рэчы –
Маўклівы палон…
09.12.2021
Я бягу ўсё хутчэй,
шыбчэй,
Разумею –
Не пасьпяваю…
Ззаду бездань
бяссонных начэй,
Не трымай мяне!
Я адчуваю…
08.12.2021
Цішыня…
Непатрэбныя словы…
Сустракаем абдымкам
сьвітанак,
Злучыўшыся ў танцы пачуцьцяў
мовы…
04.12.2021
Падарожжа ў сябе –
Недасяжны космас.
Мы ў пачуцьцях
сьляпых
Адлюстроўваем сьвет…
Падарожжа ў сябе –
Гэта зьнішчыць розум,
Што ў крупках
вобразаў
Бачыць Сусьвет…
06.12.2021
У нашым сусьвеце
заўсёды зіма,
Дзе кожны, бы першы,
сьнег,
Падае зноўку й зноўку
ўніз,
Як лёд ці вада,
Трапляючы ў свой
папярэдні сьлед…
01.11.2021
Пер’ем белым ток
Сьцеле…
Ме́лін лёсаў сноп
Зьмеле…
Белым будзе сок -
Зельле
Ў кожным, без жыцьця,
Целе…
16.11.2021
Я хацеў ба застацца тут –
Дух мой шэпча нясьмела ў вершы…
Хай на некалькі дзён, ці мінут…
Калі разам, ці ёсьць Вышэйшы?
Я хацеў ба пакінуць тут
Пра сябе ўспамін лепшы…
Мне сусьвет дае новы маршрут,
Толькі Наш быў усё ж першы…
23.11.2021
Ноччу гукі зьнікаюць,
Згасаюць агні...
Пакрысе ажываюць
Тыя, хто забіраюць сны…
Яны моўчкі чакаюць
Цемры, мроку, імглы…
Ты ня сьпіш і шукаеш
Выйсьце з гэтай вайны…
11.10.2021
А мне б адчуць той смак
І пах паветра,
Мне б у неба
З хуткім ветрам…
Мне б яшчэ пабыць
Хоць трошку побач з домам, тым,
Дзе між сузор’яў зьнічка кожная –
Аб чымсьці сьветлым успамін…
5.10.2021
Стомлены погляд,
Думкі…
Няроўны сьлед…
Толькі ў сэрцы малюнкі,
І сны – пацалункі,
Дзе Я – чалавек…
13.11.2021
Надзея…
Я проста хацеў ба верыць
Сэрцам…
Складана бывае
Сагрэцца,
Зьнікае рэальнасьць, і толькі
Месяц
Маўкліва на нас паглядае,
Зьнічкі,
Як сьвечкі, згараюць,
Мо гэта й ёсьць водблескі Раю?
Ноч сыходзіць,
І я ўсьлед за ёй зьнікаю…
04.11.2021
Я штоноч адчуваю радасьць,
Бо мы сапраўдныя!
Мы жывём!
Сёньня час
Змагацца за праўду, бо
Гэта
Наш
Дом.
30.09.2021
Сьлед на пяску вядзе…
Нікуды…
Сьлед на пяску пакінуў…
Ніхто.
Той, хто пакінуў сьлед,
Загінуў…
Сьлед на пяску –
Нішто.
11.07.2021
Back to the sky…
Сьпяшайся, бяжы,
Чакай і шукай…
Да самай апошняй мяжы
Даводзяць боль і адчай…
Мы ж дзеля свабоды,
Грай і сьпявай!
Наша з табой дарога –
Back to the sky…
15.11.2021
Штосьці зьмянілася…
Пачуцьцё новае,
Першае, лепшае,
І незнаёмае,
Сэрца вось-вось разарвецца,
Поўнае…
Я запытаўся,
Ў адказ:
Вясновае…
15.11.2021
Гоман…
Шэпат…
Цішыня…
Пах…
Пачуцьці…
Цеплыня…
11.11.2021
Больш ня будзе суму,
Не сустрэць там болю й сьлёз…
Так прыемна думаць:
Штосьці па-за сьветам нашым ёсьць…
Толькі не сьпяшайся,
Братка, да нябёс…
Ты ў жыцьці толькі імгненьне,
Госьць…
06.11.2021
Я прыйду…
Прынясу свае новыя вершы…
Гэта не арыгінальна, ды й я,
Вядома, ня першы…
Прачытаю наш лёс:
Сьвятло згасіць маўклівы дом…
Хай ня лепшымі зь лепшых,
Разам быць пад касьмічным сьвятлом…
11.11.2021
Што б ні было,
Ідзі наперад,
Не спыняйся,
Шлях сьвятло падкажа
Прамянём зь нябёс...
Ня згодна правілаў,
Насуперак,
Сабой – не як усе,
Жыві, не сумнявайся,
Ў шчасьці з асалодай лёс…
10.11.2021
Гэты каляровы сьвет
Жыве адным імгненьнем.
Мы ж жадаем затрымацца,
Зазірнуць празь век,
Даведацца пра лёс,
І ў пошуку бясконцым
Заўважаем не жыцьцё,
А толькі вецер і жыцьця адценьне,
У якім надзея
Ўкапках сьлёз…
09.11.2021
Што б ні было,
Жыцьцё ня зьменіцца
Й не замарудзіць ход…
Сусьвет ня зьнікне,
Зоркі, як і сёньня,
Будуць ладзіць карагод…
Было б сьвятло,
Нас не зламаюць
Болю полымя й астрог…
Мы парасьцем з насеньня
Будзем зноў і зноў з’яўляцца
Ў гэты сьвет, бо мы й ёсьць Бог.
08.11.2021
Пераварот…
Тэрор
І правакацыі…
Шалёны,
Гідкі карнавал…
Пачуўшы “Генацыд”,
Успамянуў 30-я?
Канвэер цягне й тых
Хто спаў.
06.11.2021
На гэтай плянэце
Толькі вада…
Хто плавае,
Век пражыве.
У гэтым сусьвеце
Ні межаў, ні дна,
Бясконцасьць…
Зьнік – аджыве…
03.11.2021
Я растану з восеньскім ветрам…
Паплыву над Зямлёй паволі…
Можа там, у свабодным паветры,
Заблукала шчасьлівая доля…
Праляцеўшы жыцьця кілямэтры,
Затрымаюся мімаволі…
Дзе ж надзея й лёс той сьветлы?
Пашукаю я іх у полі…
03.11.2021
Я йду праз двары
Між панурых дамоў,
Праз дарогі й крывыя
Мярэ́жы мастоў…
Я бягу ад усіх,
Ад сябе й ад сноў…
Там, дзе поле,
І гоман сьціх,
Больш нічога няма,
Толькі Любоў…
01.11.201
Жыцьцё й боль…
Я бачу праз сваё вакенца
Мора й соль…
Гарыць агонь…
Мы побач толькі
Каб сагрэцца,
І свабодныя
Бы лісьце ўвосень
Зноў…
01.11.2021
Вада, вада…
Вакол вада,
І…
Толькі Я…
Вада, вада,
Ня бачна дна,
Канцу няма,
А ёсьць Яна́,
І Я…
31.10.2021
Усе мы людзі адной Зямлі…
Усе мы разам, побач,
І, ўсё ж, адны…
26.10.2021
Я з табой…
Гэта сон…
Пальцы ціха кранаюць паветра…
Мы падобныя чымсьці на дым,
Што згубіўся ў небе
З першым подыхам ветру…
22.10.2021
Дзікая краска
Ў прыродзе
Гарыць ярчэй!
Мне не кажыце
Яе назву,
Толькі
Колер вачэй…
22.10.2021
Скрозь дым
Гляджу ў пустату…
Я целам тут адзін
Сьвядома ў гэты час жыву…
21.10.2021
Мы ня бачым жыцьцё,
Праляцім толькі ўздоўж…
Існуем, нібы сьлед на вадзе,
Што пакінуў дождж…
20.10.2021
Адкуль шэпат?
Нібы зь нябыту гукі…
Я спыніўся й стаю як пень…
Зьбегчы б! Не…
Мяне трымаюць нябачна рукі…
Разам будзем ноччу і ўдзень,
Я й мой цень…
18.10.2021
Прыгажосьць гэта вера,
І каханьне навек…
Прыгажосьць наша мера,
Прыгажосьць ёсьць сусьвет!
18.10.2021
Крокі нячутныя…
Ціхія гукі…
Адчуваю – жыву…
Рэзананс на вадзе…
Ледзь кранаюць паветра рукі…
Сьлед на мяккім пяску…
11.10.2021
А мне б адчуць той смак
І пах паветра,
Мне б у неба
З хуткім ветрам…
Мне б яшчэ пабыць
Хоць трошку побач з домам, тым,
Дзе між сузор’яў зьнічка кожная –
Аб чымсьці сьветлым успамін…
14.10.2021
Густы шэры туман
Бы працяг нашых сноў…
Ён, хаваючы бруд і пакуты,
Зафарбуе аблокамі сьцены нашых дамоў…
6.10.2021
Калі сплю,
Мне месяц сьпявае тое,
Пра што ты маўчыш…
Адчуваю,
Як зноўку
Сабе пакідаю мінуту,
І дагараю,
Зьнікае ў думках
Маўклівая ціш…
30.09.2021
Лес і туман…
Я тут адзін
Зь нежывых,
Я тут
Самападман…
Мэлёдый простых
Гук, і п’яны вецер
Штосьці сьпявае
Так ціха,
Нібыта я сам
Зрабіўся
Паветрам,
Згубіўся,
Як падае лісьце…
Іх мякка кранае мох,
І цьвіце дурнап’ян…
Лес і туман…
Пакіньце сабе
Сваё чорнае сонца.
Я той, хто брыдзе
Па дарозе адзін...
Праз літары й слова
Блукаю бясконца,
З свабодаю ў кожнай
З пражытых хвілін...
05.09.2021
Зямля ў агні...
Гары...
Гары...
Усё згарыць,
А ты
Плыві
Да неба чыстага,
Да новай зямлі...
8.10.21
Забяры мяне, Сонца,
І я атрымаю Свабоду…
Забяры мяне, Неба,
Я толькі пакіну сьлед…
Забяры ў мяне ўсё,
Хай вецер бясконца кружыць карагодам,
Аддаўшы сябе,
Атрымаю Сусьвет.
6.10.2021
Апошнім пачую твой голас ціхі,
І цела маё распускаецца ў дым…
Зьнікае ў нябыце ўсё,
Толькі кроплі на шчоках каханьня крык,
І я ў ім…
5.10.2021
Забарабаніў дотыкамі дождж па шклу…
Я дзесьці тут,
Пра гэта сьведчыць гучна адзінота…
Сьвет бязьмежны мчыць скрозь цемнату,
І кожны ў ім
Мэлёдыі жыцьця ня сыйграная нота…
27.09.2021
Заўтра наш прыйдзе час,
Заўтра працягнем бой,
Заўтра кожны з нас,
Заўтра ўсяк герой...
Толькі, дзе мы, а дзе заўтра?
Зараз жыві сабой!
29.09.2021
Я звонку, падобна, вожык,
Калючы да ўсяго…
А ў сэрцы вуркоча котка,
Схаваўшы ў сабе цяпло.
30.09.2021
Ляцець бясконца
І падаць…
Бачыць сонца
Апошнім…
І, зноўку,
Аджываць,
З’яўляцца
І зьнікаць…
Імгненьнем
Кожным…